الحلقه العاشره
مروان : بكرة تخلصى منه و نتجوز يا روز انا بحبك
فيروز بكسوف ضحكت
عاصى فجأة راح شد فيروز بغضب ورا ضهره و مسك مروان ضر*به و الناس اتلمت و خلصت مروان من ايد عاصى
عاصى : إياك اشوفك بتقربلها فاهم ديه مراتى
مروان : مش كل حاجة تقدر تشتريها بفلوسك
عاصى جيه يضر*به تانى لكن الناس مسكه و فجأة فيروز اغمى عليها من الخوف
عاصى شال فيروز و روحوا
فيروز صحيت لقيت عاصى قاعد قدامها فى هدوء خلاها تترعب منه
فيروز بخوف : اب اب ابيه انا .. انا هفهمك
عاصى قام و قعد على السرير
عاصى : تفهميني ايه انا الغلطان افتكرتك غيرهم طلعتى او** منهم افتكرتك مش فاهمة حاجة طلعتى بتلعبى بيا انتى مشفتيش منى غير كل حنية و حب بس من دلوقتى انا هوريكى يا فيروز ازاى تلعبى عليا
فيروز : والله انت فاهم غلط انا كنت هرد عليه و همشى الشخص ده بيعترض طريقى والله عمره ما قدر يقف معايا
عاصى : ده انا شايفك و انتى بتضحكيلوا و بيقولك تطلقى و بيحبك ايه كل ده كدب
فيروز : والله ما ضحكت يا ابيه انا كنت ببصلك انا شوفتك وقتها
عاصى : و عرف منين اننا اتجوزنا و أنى اشتريتك بفلوسى
فيروز انصدمت من كلمته : لاء يا عاصى انا مش بكلمه بس الولد ده كان بيحاول معايا اكتر من مرة و انا بصده و هو بيعرف من زميلاتى بيفضلوا يكلمونى و اكتشتف انهم بيقولوه و فعلا انا نسيت انى هنا بفلوسك يا عاصى بيه
عاصى : فيروز انا مقصدش ده بس هو قال كده يعنى اقصد يعرف عنك تفاصيل كتير لكن انا مقصدش
فيروز : ديه الحقيقة و انت عندك حق
عاصى : انا هنقلك من المدرسة ديه و الولد ده مشفكيش واقفة معه تانى فاهمة
فيروز : فاهمة يا عاصى بيه
عاصى : انا جوزك قوليلى عاصى ايه بيه ديه انا مش فاهم ليه مصممة تبعدى و تحطى بينا حواجز
فيروز بدموع : انت ليه مخليني هنا ليه عايز منى ايه
عاصى : انا بحبك يا فيروز بحبك اوى كمان
فيروز بدموع : لاء يا ابيه انت عايز جس*مى انا عرفت كل حاجة و لما تزهق هترمينى انا بك*ره نفسى
عاصى : مين قالك كده انا لو فعلا كده مكنتش استنيت كل ده و انتى بقيتى حلالى لكن انا مش كده يا فيروز و انا ارهن اصلا لو انتى فاهمة اللى بتقوليه
فيروز : لاء انا فاهمة كويس
عاصى قرب منها لدرجة ان انفاسها مختلطة بانفاسه: بجد فاهمة
فيروز اتكلم بقى بيقع من على لسانها و متنحة
عاصى : مش قولتى انك فاهمة
فيروز و الدموع متحجرة فى عينها : انا .... انا مكنتش اقصد
عاصى بعد حجابها و ظهر شعرها : انا اسف يا فيروز لو خوفتك لكن بجد انا بحبك بحاول مخليكيش تخافى منى ولا تكونى فاهمة انى عايزة استغلك
فيروز : بجد يا ابيه
عاصى : بجد .... يلا علشان نتغدى انا هاخد اجازة انهاردة
فيروز بتعدل حجابها خلاص انا نازلة حالا
عاصى : على فكرة عادى انى اشوف شعرك متكسفيش منى و خرج
فيروز كانت هطير من الفرحة لما عاصى اعترفلها بحبه
و جيه رسالة من ميسون
ميسون : فيروز اوعى تصدقى عاصى انا اعرفه اكتر منك ده يا ياما عشم بنات و ضحك عليهم
فيروز : مش حاسة يا ميسون ممكن يكون اتتغير و بقى طيب
ميسون : اسمعى منى ده كداب و لو مش مصدقانى ده امبارح هاشم كان بيقوله فيروز كبيرة و مينفعش تقعد معاك كده عارفة قال ايه قال انك بنسباله رخي*صة و انه مش مهم عنده سمعتك اصلا
فيروز : يعنى اعمل ايه
ميسون بخبث : بقولك ايه لمى هدومك و تعالى عيشى معايا
فيروز : و ابيه هقوله ايه
ميسون : متخافيش لكن بجد يا فيروز انا خايفة عليكى انتى زى اختى
فيروز : مش عارفة يا ميسون مش حاسة
ميسون : براحتك انا بيتى مفتوحلك دايما
فيروز نزلت تحت سمعت عاصى بيتكلم فى التليفون
عاصى : قولتلك بلاش الجوازة ديه .... بقولك ديه رخي*صة ..... ديه بقرشين تتباع .... هرميها بقولك
فيروز سمعت الكلام ده و قلبها انك*سر
شاهد 👈 الفصل الحادي عشر
اكتب تعليق برايك هنا