دار الرواية المصرية
صغيرة_العاصى بارت 4
حسن : فيروز اطلعى يا بت
فيروز بدموع و ماسكة فى عاصى بخوف
فيروز بدموع لعاصى : عمو متسبنيش
حسن شدها : يلا يا بت انا دافع لابوكى كتير علشان الجوازة ديه
عاصى بغضب : كلامك معايا انا و بعدين جوزها ازاى ديه لسه قاصر
حسن : انت مين اصلا و بعدين انت مالك قاصر ولا لاء انت المحامى بتاعها و راح مسك دراع فيروز : يلا قدامى يا بت
عاصى راح مسكه من هدومه : قولتلك كلامك معايا و انت هطلقها دلوقتى
حسن : اطلق مين ده انا دافع فيها كتير و لسه ماخدتش اللى عاوزه
عاصى : لو على فلوسك هدفعها بس طلقها بذوق بدل ما اخليك تطلقها بالعافية
حسن : لو تلزمك كده ممكن تدينى نص الفلوس بس تخلينى اقضى معها ليلتين و اسبهالك لو انت عايزها
عاصى راح ضر*بها لدرجة انه نز*ف من أنفه: بقولك طلقها يا ابن ال🤬
حسن جيه يضر*به عاصى تفادى الضر*بة و راح ضر*به لحد ما وقعه على الأرض و الناس اتلمت بس محدش قدر يخلص حسن من ايد عاصى فجأة مسكه من هدومه
عاصى بغضب : طلقها حالا
حسن : انتى طالق
عاصى : بتلاتة طلقها بتلاتة
حسن : انتى طالق يا فيروز بالتلاتة
عاصى اخد فيروز و جيه يمشى
حسن جيه من وراه طلع مط*وة (أداة حا*دة ) و استقرت فى صدر عاصى و حسن جيه يا خد فيروز و يجرى
فيروز فضلت تصرخ لحد ما الناس لحقتها و مسكه حسن و جيه البوليس و عاصى انتقل للمستشفى و فيروز راحت معه المستشفى
فيروز قاعدة مع عاصى لحد ما فاق
عاصى فتح عينه لاقى فيروز قاعدة و بتعيط و ماسكة ايده
فيروز : عمو انت كويس
عاصى سند ضهره و فيروز ساعدته و عدلت المخدة له
عاصى : انا كويس
فيروز بعياط : اسفة يا عمو انا السبب
عاصى : متتاسفيش انتى ملكيش ذنب
فيروز : شكرا يا عمو انك مسبتنيش له بجد كنت خايفة تسبنى
عاصى : يعنى انتى عايزانى مسبكيش يا فيروز
فيروز ببراءة : ايوة يا عمو بجد مكنتش عايزة تسبنى للراجل اللى اسمه حسن ده انا بخاف منه اوى
عاصى : متخافيش انا معاكى
فيروز : شكرا يا عمو انا مش عارفة اشكرك ازاى بجد
عاصى : اولا مفيش شكر ثانيا قوليلى يا عاصى بلاش عمو ديه
فيروز : حاضر بس ميصحش
عاصى : لاء يصح
الدكتور دخل يشوف عاصى
عاصى : دكتور انا عايز اكمل علاج فى البيت
الدكتور : هو مفيش مشكلة بس لازم حد ياخد باله منك لأن فى حقنة فى الوريد لازم تتاخد كل يوم فى معادها غير الادوية و بعد اربع ايام ممكن اجيلك اغيرلك على السلك
عاصى : تمام يا دكتور
دكتور : الآنسة اختك واضح انها بتحبك جدا كانت قلقانة عليك
عاصى : شكرا يا دكتور و الدكتور خرج
فيروز : انا ممكن اساعدك انا بعرف ادى حقن
عاصى : بجد اصل كنت بفكر اجيب ممرضة بس لو انتى بتعرفي تبقى احسن من مائة ممرضة
فيروز : اصل ماما الله يرحمها كانت بتاخد حقن و انا اتعلمها علشانها
عاصى : ربنا يرحمها انتى حنينة اوى يا فيروز
فيروز : انا اسفة بجد كل ده حصلك بسببى و لازم اردلك و لو جزء صغير من جمايلك
عاصى : متقوليش كده مفيش ما بينا الكلام ده يا فيروز : انا كل يوم هجيلك اديك الحقنة و الدوا و أمشى
عاصى : لاء انتى هتعشى معايا
فيروز : ايه مع حضرتك ازاى لاء مينفعش
عاصى : لاء انتى هتعيشى معايا تقدرى تقولى هتروحى فين
فيروز : امممم مش عارفة لسه هدور على مكان لسه ممكن اقعد عند واحدة جارتنا طيبة اوى بس ابنها مش طيب بخاف منه اوى يا عمو
عاصى : لاء انتى هتروحى معايا
فيروز : مينفعش
عاصى : لاء متقلقيش احنا هنروح و هتقعدى فى أوضة لوحدك و بعدين ده انا حتى ايدى مش قادر احركها و عايزك تساعدينى
فيروز : حاضر يا ع...
عاصى اتسعت عينه : يا ايه
فيروز : يا عمو
عاصى : برده .... ممكن تسعديني البس معلش
فيروز : انا ... حا ضر
فيروز قربت منه بخوف و بعدين غمضت عينها بكسوف
عاصى : بتغمضى عينك ليه فتحى عينك علشان تعرفى تشوفى اللى بتعمليه
فيروز فتحت عنيها شافت عاصى عا*رى الصدر راحت لفت وشها
عاصى فجأة حط ايده على خصرها و شدها له
فيروز : بتعمل ايه يا عمو ابعد
عاصى فجأة
استوب
يا ترى عاصى ممكن يعمل حاجة 🤔
قولولى رايكم فى الكومنتات اكمل ولا لاء 💖👈🏻👉🏻
صغيرة_العاصى بارت 4
صغيرة_العاصى بارت 5
فيروز فتحت عنيها شافت عاصى عا*رى الصدر راحت لفت وشها
عاصى فجأة حط ايده على خصرها و شدها له
فيروز : بتعمل ايه يا عمو ابعد
عاصى فجأة راح مق*طع هدو*مها
فيروز بدموع : ابعد يا عمو و فجأة ضر*بته قلم فوقه
عاصى بعد عنها و كانه كان مغيب و رجع لعقله
عاصى : انا اسف يا فيروز
فيروز بخوف جت تخرج ج
عاصى : انتى عايزة تخرجى كده ازاى اقعدى هنا انا هتصل بحد يجبلك هدوم حالا
عاصى اتصل بأحد رجاله احضر ملابس محجبات لفيروز
فيروز دخلت الحمام غيرت كانت ترتدى فستان ازرق رقيق
عاصى راح جاب طرحة و حطها على رأسها
فيروز باستغراب : بس انا مش محجبة
عاصى : بس انتى كبيرة و لازم تبقى شاطرة
فيروز استغربت ازاى هو ده نفس الشخص اللى من شوية كان بيحاول يقرب منها و كانت خايفة منه
فيروز : انا مش عارفة يا عمو انت بتتغير كل شوية
عاصى ضحك عليها : لاء يا ستى مش بتغير ولا حاجة يلا علشان نروح
فيروز : مابلاش يا عمو روح انت و انا هتصرف
عاصى : لاء يا فيروز انا مش هسيبك
فيروز دمعت لأنها كانت خايفة
عاصى : متخافيش منى يا فيروز انا عمرى ما هاذيكى
فيروز : بجد يا عمو
عاصى : بجد بس بطلى عمو ديه
فيروز ضحكت ببراءة على انفعال المفاجئ
عاصى : ضحكتك حلوة اوى
فيروز فجأة وشها احمر و نزلت وشها فى الأرض
عاصى : يلا بينا علشان نروح
فيروز روحت مع عاصى و فعلا عاصى وفى بوعده ليها و أداها كل نسخ اللى عنده لمفتاح الأوضة بتاعتها
عاصى : كده مطمنة يا ست فيروز
فيروز بفرحة و براءة : شكرا يا عمو
عاصى طلع غير هدومه شوية و باب الأوضة خبط
فيروز : معاد الحقنة و الدوا بعد الغدا
فيروز اديته الحقنة
عاصى : ايدك خفيفة اوى يا فيروز محستش بيها
فيروز : ان شاء الله تخف و تبقى كويس و مش محتاج حقن
عاصى : نفسك تطلعى ايه يا فيروز
فيروز: نفسى اطلع دكتورة
عاصى : و انا بايدى اللى اول يوم هوصلك الجامعة يا روزتى
فيروز : هو انت هتفضل فاكرنى لحد ما ادخل جامعة
عاصى : انتى هتفضلى معايا انا مش هسيبك
قطع ذلك صوت هاتف عاصى و كان ابن عمه هاشم صديق عاصى المقرب و الوحيد
هاشم : سمعت انك كنت فى المستشفى انت كويس يا عاصى
عاصى : انا كويس مين قالك
هاشم : ميسون (سكرتيرة عاصى الخاصة )
عاصى : ايه القر*ف ده اقفل
هاشم : انا جاى انا و هى فى الطريق
عاصى : جبتها ليه مش ناقصها
هاشم : سلام يا عاصى
الباب خبط و فيروز فتحت
هاشم : انتى مين يا قمر
فيروز : انا ... انا
عاصى : ادخل يا هاشم ...فيروز اطلعى فوق
فيروز : حاضر
ميسون : مين ديه انت بقيت بتقضيها مع عيال ولا ايه
هاشم : بس شكلها مش وش كده خالص ديه جبتها منين ديه
عاصى : محدش يجيب سيرتها و هبقى احكيلك بعدين يا هاشم
ميسون : ليه مش عايز تقولى
عاصى ببرود : ايوة
فجأة سمعه صراخ فيروز و كانت بتجرى من الأوضة بملابس خفيفة تظهر الكثير
عاصى و هاشم اتخضوا و جريوا على فوق يشوفه مالها
عاصى اول ماشافها اتصدم و منع هاشم انه يقرب و اتصدم اكتر من اللى شافه
استوب
شاهد 👈 ( الحلقه السادسه )
اكتب تعليق برايك هنا