دار الرواية المصرية
رواية أحببت صعيدى الحلقه السابعه بقلم شاهنده إمام
البارت السابع …
بعد صمت دياب قال
دياب: تتجوزينى يا فيروز
فيروز ببرود: لا مش موافقه
دياب بص ليها كتير وسكت ولسه هيمشى فيروز مسكت ايدو
فيروز بضحك: يبنى استنى اكمل انا مش موافقه اتجوز حد غيرك.
دياب ضحك عليها
دياب: بحبك
فيروز: وأنا كمان
دياب بهزار: دا انتِ واقعه واقعه البنات بيقولى لسه هنفكر وانتِ موافقه وبحبك على طول
فيروز بضحك: بصراحه كنت واقعه خالص وانت جِبله مش بتحس
دياب بغرور: مانا برضو دياب الهوارى مينفعش ابين انى معجب باى واحده كده
فيروز ضحكت
دياب بهزار: ضحكت يعنى قلبها مال
فيروز بهزار: خلاص يا عم عمرو دياب انت خلينا فى المهم هتعمل ايه بقا
دياب: أنا هقول لامى ونحدد معاد
فيروز:بس
دياب فهم: قصدك على اهلك
فيروز هزت راسها بايوه
دياب: بعد كُل اللى عملوه فيكى برضو بتحبيهم
فيروز: مش حكايه حُب يادياب بس اهل البلد هيقولى انى من غير اهل فلازم فى اليوم دا بالذات اهلى يكونو موجودين
دياب: خلاص أنا هتكلم مع ابوكى واشوف الموضوع دا بس برضو من هنا ليوم كتب الكتاب هتقعدى هنا أنا مش ضامن اهلك يعملو ايه
فيروز: طب يلا كفايه رغى كتيير وتعالى نشرب شاى
دياب: ماشى تعالى نشرب
عند نادر
رأفت والده: واشمعنا دلوقتى عايز تتجوز ماحنا بنتحايل عليك وانت رافض الموضوع دا
نادر: عشان مكنتش لاقى البنت اللي هكمل معاها حياتى ودلوقتى لقيتها
نفين والدته: ومين هى سعيده الحظ
نادر: تبقى طالبه عندى فالكُليه
رافت: ايوه مين اهلها عشان نروح نتقدم
نادر: أنا سألت العميد بتاع الكليه وهو قالى ان ابن عمها يبقى دياب الهوارى وهى اسمها فاطمه
رأفت: خلاص ياولدى نعمل ليهم زياره بكره ومن غير ما نسأل على البت وطالما ابن عمها دياب الهوارى يبقى اكيد بت اصول
نادر بسعاده: على بركه الله ربنا يخليك لينا ياحج
نفين بضحك: باين عليك وقعت ولا حد سمى عليك
نادر بهزار: دا انا واقع واقع اروح انام بقى عشان عندى كليه الصبح تصبحو على خير
نفين ورافت: وانت من اهلو ياولدى
نفين: يلا يا حج انت ارتاح شويه
رافت: يلا
فى الصباح
عند فيروز
دياب راح لهاله الاوضه
دياب: صباح الخير ياما
هاله: صباح النور ياولدى
دياب: انا كنت حابب اقولك خبر
هاله: خير ياولدى
دياب: انا هخطب فيروز
هاله بفرحه: يا الف نهار أبيض ياولدى وانت جولتلها
دياب: ايوه جولتلها يا امى بس فى حاجه
هاله: ايه هى
دياب: فيروز قالت ان اهلها لازم يكونو موجودين لان أهل البلد هيقولو ان هى ملهاش اهل
هاله: كلامها صح ياولدى طب انت هتعمل ايه
دياب: هروح شركه ابوها النهارده واطلبها منه
هاله: طب ويفرض رفضك
دياب: خلاص انا عملت اللي عليا وهتجوزها من غيره أنا هنزل فى الاسطبل دلوقتى وشويه كده هروح الشركه لابوها
هاله: تمام ياولدى استنى افطر وبعدين روح الاسطبل أنا كده كده نازله احضر الفطار
دياب وهاله نزلو مع بعض
عند فاطمه فى الكُليه
كانت ماشيه وسمعت نادر بينادى عليها
نادر: انسه فاطمه
فاطمه: نعم يادكتور نادر
نادر: هو ممكن رقم دياب ابن عمك
فاطمه باستغراب: حضرتك عايز رقم دياب خير يا دكتور هو أنا عملت حاجه
نادر بإبتسامة: لا خير إن شاءلله انا عايز رقمو عشان اشرب معاه الشاى
فاطمه معلقتش وطلعت ورقه وقلم وكتبت رقمو من التليفون بتاعها
فاطمه: اتفضل هو دا رقم دياب
نادر: شكرا يا انسه فاطمه
فاطمه: العفو يا دكتور عن اذن حضرتك
نادر: اتفضلى
مشيت فاطمه وراحت محاضراتها
عند سالم فى الشركه
سالم: هنعمل ايه يا جمال أنا مش قادر افكر من امبارح
جمال: يعنى أنا اللى عارف مش كلو من بنتك قليله الر*بايه هى اللى هربت وكمان رايحه لدياب الهوارى
سالم: وهى ايه اللى عرفها دياب الهوارى دى اكيد صدفه او دياب الهوارى هو اللى اخدها عندو عشان ينتقم منى فيها
جمال: لا دياب الهوارى اذكى من كده بكتير دياب الهوارى مبيخفش من حد لو عرف حاجه مكنش زمانا عايشين دلوقتى
سالم: وبعدين انا خايف على فيروز
جمال: اللى زى بنتك دى تستاهل اى حاجه تحصلها يعنى عايشه مع دياب الهوارى وهى عارفه انو مش متجوز وقال ايه تعمل عليا أنا شر*يفه
سالم: خلاص يا جمال اللي حصل حصل احنا عايزين طريقه نجيب بيها فيروز
جمال: لما افكر فى حاجه هقولك عليها
عند فيروز
كلهم قاعدين سفره الاكل ورد وفيروز جمب بعض وهاله وقاسم جمب بعض ويترأس السفره دياب
هاله: الف مبروك يابتى دياب قالى علي كل حاجه
فيروز بابتسامة: الله يبارك فيكِ ياماما هاله
ورد: مبروك على ايه
هاله: دياب هيخطب فيروز
ورد بفرحه: الف مبروك يا فيروز
فيروز: الله يبارك فيكِ يا ورد عقبالك
ورد: إن شاءلله
فيروز: اه عايزه اوريكى الفساتين الجديده بتاعتى وعليها طرح كمان اصلى هتحجب
ورد: ايه دا روحتى امتى
فيروز بغيظ لدياب: روحت امبارح بعد الكليه لقيت السواق بيودينى شركه دياب وبعدين اخدنى وروحنا المول
قاسم: الف مبروك ياروز
فيروز: الله يبارك فيك يا قاسم عقبالك
قاسم بهزار: ايوه ادعيلى يا روز خلى النحس يتفك واتجوز بقا
دياب: احلى حاجه فيك انك عارف نفسك نحس يا نحس
قاسم بضحك وهو بيقلد كتكوت: مسيو جاك أنا ظابط محترم
كلهم ضحكو على هزاره
دياب قام من على السفره
دياب: أنا هروح الاسطبل
فيروز: استنى أنا جايه معاك
دياب: لا خليكى هنا
فيروز: لا لا أنا عايزه اروح أول مره هشوفو
هاله:خلاص خدها يا ولدى
دياب بنفاذ صبر: قدامى يلا والبسى الحجاب
فيروز: هو مفيش حد برا
دياب: تمام نكتب الكتاب وكل حاجه هتتغير
خرج فيروز ودياب وراحو الاسطبل
فيروز وهى بتبص للخيول: واااو المكان هنا تحفه
دياب: فعلاً أنا لما بكون مدايق باجى هنا نفسك تركبى على حصان
فيروز: ياريت
دياب مسك ايدها وقال
دياب:تعالى معايا
دياب كان ماسك ايدها وهى ماشيه معاه مش فاهمه حاجه فجأه لقتو بيرفعها ويخليها تركب على ظهر الحصان
فيروز بخوف: لا لا أنا خايفه نزلنى احسن
دياب: متخفيش وانتِ معايا
دياب مسك لجام الحصان بأيد واليد التانيه ماسك بيها دراع فيروز
فيروز كانت فرحانه وهو مبسوط عشان قدر يفرحها قاطعهم تيليفون دياب
دياب لفيروز: تعالى انزلك عشان معايا تليفون
فيروز: ماشى
دياب نزل فيروز ورد على تليفونه
نادر: السلام عليكم
دياب: وعليكم السلام مين معايا
نادر: أنا نادر رأفت الدمنهورى الدكتور بتاع انسه فاطمه فى الكليه
دياب: أهلا وسهلاً خير يا دكتور فى حاجه حصلت
نادر بهدوء: لا خير ان شاءلله انا كُنت حابب اقول لحضرتك اننا جايين عندكم النهارده دا بعد ازن حضرتك طبعا
دياب: لا طبعاً تشرفو فى اى وقت
نادر: إن شاءلله بعد العشاء كويس كده
دياب: ان شاءلله احنا فى انتظاركم
نادر: يلا السلام عليكم
دياب: وعليكم السلام
وقفلو مع بعض
دياب لفيروز: يلا تعالى اروحك البيت عشان ماشى
فيروز: ليه رايح فين
دياب: هروح شركه ابوكى ونتفق معاه على كتب الكتاب
فيروز: تمام خلى بالك من نفسك
دياب: متقلقيش ان شاءلله خير
دياب وصل فيروز البيت وبعدين راح الفيلا بتاعته يغير هدومه
تسريع الاحداث
دخل شركه والد فيروز بهيبته المعتاده تحت نظرات الكُل بالإعجاب بيه
دياب للسكرتيره وهو لابس نظارته الشمسيه: عايز ادخل لسالم المُحمدى
السكرتيره: فى معاد سابق يا فندم
دياب: لا مفيش وهدخل من غير معاد
السكرتيره: طب عن اذنك يا فندم اديلو خبر
دياب: اتفضلى لما نشوف اخرتها
دخلت السكرتيره وكان جمال مع سالم فى المكتب
السكرتيره: سالم بيه دياب بيه الهوارى بره وعايز يدخل
سالم: دخليه بسرعه
جمال: عايز ايه دا كمان
سالم: استنى لما نشوف
بره عند دياب
السكرتيره: اتفضل يا دياب بيه هو منتظر حضرتك جوه
دياب للحراس: خليكم هنا محدش يتحرك من مكانه
الحراس: تمام يا دياب بيه
دخل دياب
سالم بخوف حاول يخفيه: أهلا وسهلا دياب بيه ايه الزياره السعيده دى الشركه نورت
دياب قعد وحط رجل علي رجل وقال
دياب: منوره بيك يا سالم بيه
جمال بسخريه: ماحنا عارفين انها منوره بينا
دياب ببرود: والله أنا قولت سالم بيه مش جمال
جمال بص ليه بغل
سالم: ويا ترى ايه سبب الزياره الكريمه دى يا دياب بيه
دياب: أنا عايز اتقدم لفيروز بنتك وأنا عارف ومتأكد انكم عارفين انها عندى فبلاش لف ودوران
جمال بغضب: مستحيل اوافق على حاجه زى دى محدش هيتجوز فيروز غيرى
دياب ببرود: وانت توافق ولا متوافقش محدش اخد رأيك اصلا
سالم: اسكت يا جمال
دياب بسخريه وتقلد عادل إمام: بتحط نفسك فى مواقف باااايخه
دياب لسالم: ها قولت ايه يا سالم بيه
سالم.........
اكتب تعليق برايك هنا