رواية ازمة نسب الفصل الاول 1
-اسمعى اللى فى بطنك ده لازم تت.. خلصى منه انا معنديش استعداد ابدا لكلام ودوشة الصحافة والميديا اتصرفى يا نهال والا مش هتلاقينى تانى بحياتك
نهال بحزن: انت بتتكلم من كل عقلك عايزنى اموت روح بريئة ليه وبعدين هى دى غلطتى ولا غلطتك انت اللى اعتد.. يت عليا يومها بكل دم بارد
-مكنتش فى وعيى وانتى عارفة كده كويس انا كنت سكران ومش شايف قصادى وبعدين انا مش جاى اخد رأيك اصلا انا جاى اخدك عشان نروح للدكتور لانه مستنينا
نهال: لاااا انت اكيد اتجننت رسمى يا فضل انا لا يمكن هنزله انت فاهم
شالها ونزل بيها ركبها العربية غصب عنها وهى طول الطريق بتحاول تقنعه يرجع عن اللى فى دماغه لكن بدون فايدة وصلوا قصاد مبنى كبير وطلعوا وهى بترتعش دخل ع السكرتيرة
فضل: دكتور سعد موجود لو سمحتى
السكرتيرة: ايوة موجود اتفضل حضرتك اقعد على ما يجى دوركم
فضل: ادخلى قولى للدكتور فضل الدمنهورى وصل
السكرتيرة: هو حضرتك اسفة جدا اللى ما يعرفك يجهلك اتفضل حضرتك الدكتور فى انتظارك
بالفعل سحبها ودخلوا للدكتور .... الدكتور: اهلا فضل باشا اتفضلى يا مدام
فضل: اتفضل شوف شغلك
الدكتور: لازم الاول اكشف عليها واتأكد من حالتها لان العملية دى حساسة جدا وممكن لا قدر الله تؤدى للوفاة
اول ما الدكتور قال الكلام ده حسيت برعشة جامدة بجسمى كنت تايهة ومغيبة وبعد الكشف الدكتور قال ان مفيش عندى اى مشاكل واننا ممكن نعمل العملية عادى طلب من السكرتيرة تمشى وتلغى باقى الكشوفات وجهز غرفة العمليات
الدكتور: لو سمحت يا استاذ فضل تخرج برة لان مينفعش تكون موجود هنا
نهال بصريخ: لااااااا والنبى يا فضل خليك معايا متسبنيش والنبى لاااااااا
لكن فضل بصلها بثبات وخرج وفى الوقت ده الدكتور حاول يهديها طلبت منه قبل ما يعطيها البينج تشوف فضل لاخر مرة بس لما السكرتيرة خرجت ملقتهوش و........... بعد مرور ثلاث سنوات كاملة سمعت نهال
صوت جرس الباب بيرن خرجت تفتح لقيته فضل
نهال: فضل خير ايه اللى جابك؟!
فضل: عاوز اشوف ابنى يا نهال اظن ده من حقى
نهال: ابنك! دلوقتى بقى ابنك مش ده اللى كنت عاوز تمو.. ته وهو يدوب جنين فى بطنى واخدتنى بالغصب للدكتور لا وكمان هربت زى الجبان من العيادة راجع دلوقتى تقولى ابنك لا بجد ضحكتنى والله
فضل: يا نهال انا عارف انى غلطان ومش بنكر ده بس انا مكنش ينفع اعترف بالطفل فى الوقت ده خصوصا بسبب الحالة اللى سارة مراتى كانت فيها وكمان المشاكل اللى بينى وبين ابويا لكن دلوقتى كل حاجة اتصلحت وانا راجع اهو بقولك تعالى نبدا صفحة جديدة وانا هعوضك وهتجوزك وهسجل الولد باسمى
نهال: انا اسفة يا فضل للاسف مينفعش
فضل: ليه يا نهال ليه مينفعش؟! المفروض انتى اللى تكونى بتجرى ورايا وعاوزانى اكتب عليكى دلوقتى انا اللى بجرى وراكى فى ايه بالظبط!
نهال بعياط: قولتلك مينفعش مش هينفع نتجوز افهم بقى انا وسارة مراتك نبقى....................
سكتت نهال ومكملتش جملتها فسألها فضل: انتى وسارة تبقوا ايه؟!
نهال: ...................
فضل: نهال من فضلك بلاش السكوت ده وفهمينى انتى وسارة تبقوا ايه؟
نهال: انا وسارة اخوات يا فضل
فضل بصدمة واتسعت عيونه: نععععععععم! اخوات؟! اخوات ازاى انتى اكيد كذابة
نهال: لا انا مش كدابة والله انى ابقى اخت مراتك من الاب بس للاسف ابويا معترفش بيا ورمى امى بالشارع كانت خدامة عندهم فى البيت اول لما عرف انها حامل قطع الورقة اللى بينهم ورماها من قبل حتى ما يستنى يعرف اللى فى بطنها ده ولد ولا بنت وهددها انها لو اتكلمت وقالت اى حاجة هيق.. تلها
فضل: جاية تقوليلى الكلام ده دلوقتى يعنى انا كنت لعبة فى وسط دايرة الانتقام دى طب انا ذنبى ايه واختك ذنبها ايه؟!
نهال: ذنبها انها كانت.............................
شاهد👈الفصل الثاني
تمتلك مدونه دار الروايه المصريه مجموعة
من أكبر الروايات المتنوعة الحصرية والمميزة
اكتب ف بحث جوجل دار الروايه المصريه
واستمتع بقراء جميع الروايات الحصرية والمميزة
اكتب تعليق برايك هنا